Մի հայրենիք թողեցի
ջրերի մեջ։
Մյուսը՝ Սարից այն կողմ։
Մեկը՝ բախտի քմահաճույքին։
Այստեղ ապրելու համար
պիտի գրկես ժամանակը։
Ինչպե՞ս գրկես,
երբ ինքն ապառնի է,
իսկ դու՝ անցյալ։
Մարդ էլ
այսքան Հայրենիք ունենա
ու ոչ մի տեղ չապրի։
Առհասարակ
Չապրի։
Նորայր Գրիգորյան